Vermont’taki avcıların sayısı azaldıkça, sporun gazileri araziyi desteklemek için yeni bir nesil eğitmek için çalışıyor.

Hava hala. Öngörülen ışıkta Heather Furman yavaşça hareket eder. Teknik açık hava teçhizatı ve engebeli kamufle edilmiş kıyafetlerin bir karışımında katmanlı olarak, Jericho Center arazisinin soğuk boşluklarından komşu Mobbs Çiftliği’ndeki ormana doğru yürüyor.

Sessizlikte, yavaş nefes alması zar zor duyulabilir. Ayaklarının altında yapraklar don ile kırılgandır. Küçük bir derenin yakınındaki bir yerde, yeni bir kereste hasatının olduğu bir alanın kenarında kurduğu geyik standına gider. Geyik olmayan yolları takip ederek ve geyiklerin – kabuğun kazındığı ağaçların, oyun yollarının okumasını izleyerek haftalar önce seçti. Geyik standının merdiveni çok yavaş tırmanıyor. Soğuk ellerle, tüfek ve paketle hokkabazlık yapar. Sonra oturdu, bekler. Durgunlukta, ağaçlar gıcırdayan ve orman uyanmaya başlarken dinliyor. Bir ahşap pamukçuk, iki tonlu, eterik şarkısına başlarken Dawn Chorus başlar.

Uzun bir süre sonra, bir geyik görünür, sessizdir. Furman’ın kalp atışı alır ve tüfeğini kaldırırken kasıtlı olarak nefes alır. Yavaşça, sakin bir şekilde, silahının manzaralarından gol atar, yakındaki bir dalda sabitler ve temiz bir atış bekler. Birkaç uzun, soğuk, hala dakikalardan sonra geyik donar. Bir göz açıp kapayıncaya kadar gitti.

Heather, avladığı dört yıl içinde bu rutinleri birçok kez yaşadı. Ama daha sonra bana söylediği gibi, sorun değil çünkü “İki hafta önce, dört yıllık geyik avından sonra, Wyoming’e bir seyahatte bir pronghorn antilopu çektim.” Sabrını ödedi. “Sonunda bu durumda olma fırsatım olduğunda ve aslında tetiği çektiğimde, kalp ve zihinde sakinleştim ve son derece doğru, anında bir öldürme yapabildim.”

48 yaşındaki Furman, Vermont eyaletindeki yaklaşık 55.000 vatandaş avcısından biri ve o bir anomali. Kabaca Dört Vermont erkeğinden biri avlanıyor ve çoğu için, yaşlı erkek akrabaları tarafından onlara aktarılan bir gelenek. Sadece on iki Vermont kadından biri avlanıyor. Furman, yetişkin olarak avlanmaya başladığı için alışılmadık bir durumdur.

Furman, kocasından sonra 36 yaşında avlamaya başladı.

Heather Furman ilk öldürme için fiziksel ve zihinsel olarak hazırlanarak dört yıl geçirdi. Furman, “Benim için çok önemli bir şey, hayvanın acı çekmediğinden emin olmaktı” dedi. Burada bu sonbaharda Wyoming’de çektiği Pronghorn antilopuyla görselleştirildi. Fotoğraf izniyle Heather Furman
Yayla kuş avcısı ve eski kaya tırmanma rehberi Dave, Sevgililer Günü için ona bir av tüfeği verdi. Yıllarca kaya tırmanmasından sonra, onu yeniden keşfettiği bir spora dahil etmek istiyordu. Av tüfeği, Heather’ın asla gerçekten almadığı kuş avı için tercih edilen bir araçtır. Dört yıl önce 44 yaşında, geyik avını denemeye karar verdi ve doğal olarak eşi ona doğum günü için bir tüfek aldı.

Furman Ohio’da doğdu ve ilk olarak 20 yıl önce Vermont’a taşındı ve eyaletin kuzeydoğu kesimindeki Maidstone State Park’ta bir park korucusu olarak çalışmak için. Şu anda eyalet çevresindeki 55 doğal alanları yöneten Doğa Koruma Vermont bölümünün direktörü. Elli dördü avlanmaya açık

Furman, 2013’te ilk on bitirdiği Vermont 50 de dahil olmak üzere bir düzineden fazla ultra yarışta yarışan eski bir Ultra Marathoner.

Aynı zamanda 5.11 sınıfına tırmanan ve Vermont, Crag-Vt’un Tırmanma Kaynak Erişim Grubu’nun kurucu ortağı olan eski bir kaya tırmanıcısı. 1999’dan 2005’e kadar altı yıl boyunca grubun ilk başkanı olarak görev yaptı.

Furman, ultra maraton koşmaktan emekli olduğu süre boyunca geyik avını aldı. Ormanda bir seferde uzun saatler geçirmeye alışmıştı ve bir patika koşucusu olarak geyiklerin doğa korumasında birlikte çalıştığı manzaralar üzerindeki artan etkisiyle zorlandı.

Avcılık, Vermont’un beyaz kuyruklu geyik popülasyonlarını yönetmek için, aşırı nüfuslu olduğunda, bir ormanı çalkalamasının bir ormanını çıkarabilen, geyikleri yetersiz beslediklerini ve yerli ormanlık bitkilerin ormanı yenilemek için kendilerini kurmasını durdurabilen önemli bir araçtır. İklim ısınmaları ve geyik popülasyonları artık Predators ve Vermont’un aşırı kışları tarafından doğal olarak kontrol altında tutulmadığından, bu devletin bazı bölümlerinde giderek yaygınlaşıyor.

Furman’ın dediği gibi, “üzerime düşeni yapmayı seviyorum” çünkü avlıyor.

Ayrıca avlanmayı derinden faydalı bulur. Furman, “Çevremde ne olduğu ve ormanda yaşadığım deneyimlerin çeşitliliği konusundaki farkındalığımın, zemin ve bölgeyi kaplama amacıyla koştuğum zamandan çok daha büyük olduğunu düşünüyorum” diyor. “Şimdi çeyrek mil ormanı keşfetmek için bir gün geçirmekten memnunum. Beş yıl önce hafta sonlarımda arka arkaya 25 millik eğitim koşarken söyleyemedim. ”

Avcılık düşüşü
Genel olarak, avcılıknullnull